بخیه عمل بینی کی جوش می خورد؟ انواع بخیه های بینی

اگر بینی تان را عمل کرده باشید ، یکی از دغدغه های شما به بخیه عمل بینی مربوط می شود و سوالات زیادی در این مورد در ذهن تان شکل میگیرد. بخیه‌ ها نقشی اساسی در تکمیل فرآیند عمل بینی و التیام زخم ایفا می‌ کنند. در ابتدای امر ، باید بدانیم که بخیه‌ ها در واقع نخ‌ های ظریفی هستند که برای بستن و ترمیم برش‌ های ایجاد شده در حین عمل مورد استفاده قرار می‌ گیرند. جنس ، ضخامت و نوع بخیه‌ ها می‌ تواند با توجه به محل برش ، وسعت آن و صلاحدید جراح متفاوت باشد.

بخیه عمل بینی بعد از چند روز جوش میخورد؟

جوش خوردن بخیه عمل بینی به طور کامل ، بین 7 تا 10 روز طول می‌ کشد. اما این بازه زمانی می‌ تواند با توجه به عوامل مختلفی مانند سن ، سلامت عمومی ، نوع بخیه و نحوه مراقبت‌ های بعد از عمل ، متغیر باشد. در روزهای اولیه پس از عمل ، لبه‌ های زخم به تدریج به یکدیگر نزدیک می‌ شوند و یک لایه نازک از بافت جدید روی آنها را می‌ پوشاند. این لایه جدید ، فیبرین نامیده می‌ شود و نقش اساسی در التیام زخم دارد. طی جوش خوردن زخم و بخیه ها ، ممکن است با خارش بینی مواجه شوید. این مسئله عادی است و جای نگرانی ندارد.

پس از 3 تا 4 روز ، فیبرین سفت‌ تر شده و به بخیه‌ ها کمک می‌ کند تا در جای خود ثابت بمانند. همانطور که گفته شد در این مرحله ، ممکن است کمی خارش در محل بخیه احساس کنید که امری طبیعی است. بین 7 تا 10 روز ، بیشتر بخیه‌ ها به طور کامل جوش خورده و می‌ توان آنها را کشید. البته ، در برخی موارد ممکن است برای کشیدن بخیه های عمل بینی لازم باشد تا 14 روز صبر کنید.

انواع بخیه عمل بینی

در دنیای عمل بینی ، بخیه‌ ها نقش پلی را ایفا می‌ کنند که شما را از برش جراح به التیام نهایی می‌ رسانند. انتخاب نوع مناسب بخیه ، در روند بهبودی و زیبایی نهایی بینی شما تاثیر گذار است. انواع بخیه‌ های عمل بینی عبارتند از :

انتخاب بهترین نوع بخیه عمل بینی

در انتخاب کردن بهترین نوع نخ بخیه بینی ، فااکتورهای مختلفی در نظر گرفته می شود. جراح مواردی همچون نوع و تکنیک عمل ، محل برش های جراحی ، ضخامت و تایپ پوستی ، سن بیمار و سابقه پزشکی او را در نظر گرفته و سپس بخیه مناسب را انتخاب می کند..

بخیه عمل بینی کی کشیده می شود؟

زمان کشیدن بخیه بینی به نوع بخیه و نظر بهترین جراح بینی بستگی دارد. به طور کلی:

1.  بخیه های قابل جذب: این نوع بخیه ها نیازی به کشیدن ندارند و به مرور زمان توسط بدن جذب می شوند. جراح شما در مورد زمان جذب شدن بخیه ها به شما اطلاعات خواهد داد.
2. بخیه های غیر قابل جذب: این نوع بخیه ها باید توسط جراح کشیده شوند. زمان کشیدن این نوع بخیه ها معمولاً بین 5 تا 10 روز بعد از عمل است، البته این زمان می تواند بسته به نوع عمل و روند بهبودی شما متفاوت باشد.

در اینجا چند علامت وجود دارد که نشان می دهد ممکن است بخیه های شما آماده کشیدن باشند:

•  زخم خشک شده و بسته شده است.
• قرمزی ، تورم و درد در محل بخیه کاهش یافته است.
•  بخیه ها دیگر شل یا بیرون زده نیستند.

اگر نخ بخیه در بینی بماند چه میشود؟

همانطور که گفته شد برخی از بخیه های عمل بینی غیر جذبی هستند و مدتی بعد از عمل باید کشیده شوند. حالا اگر نخ بخیه در بینی باقی بماند چه می شود؟

1. سوزش مزمن : غشا داخلی بینی حساس است و وقتی یک جسم خارجی مثل نخ بخیه در بافت آن باقی بماند با بافت ماخاطی سایش پیدا کرده و همین باعث احساس خارش و سوزش مداوم می شود.
2. تورم موضعی : در برخی موارد باقی ماندن بخیه در بینی بعد از عمل باعث ایجاد برآمدگی های متورم و کوچک در آن ناحیه می شود. این مسئله عموما خطرناک نیست اما اذیت کننده است.
3. عفونت : یکی دیگر از مشکلاتی که ممکن است بخاطر باقی ماندن بخیه ها در بینی بوجود آید ، عفونت است. هر چند بروز آن به ندرت اتفاق می افتد اما باید مراقب آن باشید.
4. انسداد بینی یا مشکلات تنفسی : اگر نخ بخیه باقی مانده در بینی بزرگ باشد یا با شرد بیش از حد بافت همراه شود ، می تواند باعث بسته شدن راه تنفسی شود.
5. تاخیر در روند بهبودی : باقی ماندن نخ بخیه در بینی ، می تواند موجب شود تا روند بهبودی کندتر پیش برود.

نحوه بخیه زدن بینی بعد از جراحی

نحوه بخیه زدن بینی پس از عمل جراحی یکی از مهمترین مراحل در موفقیت رینوپلاستی است. این فرآیند با دقت و ظرافت خاصی انجام می‌شود تا بهترین نتیجه حاصل شود. در مرحله اول ، جراح پس از اتمام اصلاحات مورد نیاز در ساختار بینی ، لایه‌های مخاطی داخلی را با استفاده از نخ ‌های ظریف و قابل جذب به هم متصل می‌ کند. این بخیه ‌ها به صورت خودکار طی چند هفته جذب شده و نیازی به کشیدن آنها نیست.

در مرحله بعد، پوست خارجی بینی با استفاده از بخیه ‌های بسیار ظریف دوخته می‌شود. جراح معمولاً از نخ‌های نایلونی یا پرولن با ضخامت 6.0 یا 7.0 استفاده می‌ کند که به دلیل ظرافت بالا ، کمترین اثر را بر روی پوست باقی می‌گذارند. در ناحیه کلوملا (ستون میانی بینی) که محل برش اصلی در جراحی باز است، بخیه‌ها با دقت بیشتری زده می‌شوند. این قسمت نیازمند تکنیک خاصی است تا علاوه بر استحکام کافی، زیبایی ظاهری نیز حفظ شود.

در برخی موارد، جراح از روش بخیه زیرجلدی استفاده می ‌کند که در آن نخ‌ ها زیر سطح پوست قرار می‌گیرند. این تکنیک باعث می‌شود اثرات ظاهری بخیه‌ها به حداقل برسد و نتیجه زیباتری حاصل شود.
بخیه‌های خارجی معمولاً 5 تا 7 روز پس از عمل کشیده می‌شوند. این کار در مطب و به صورت سرپایی انجام می‌شود و معمولاً درد چندانی ندارد. برداشتن به موقع بخیه‌ها در کاهش احتمال باقی ماندن جای بخیه اهمیت زیادی دارد.

آیا کشیدن بخیه عمل بینی درد دارد؟

به طور کلی ، کشیدن بخیه عمل بینی با کمی ناراحتی و سوزش همراه است ، اما درد شدیدی ندارد. میزان درد می تواند به عوامل مختلفی از جمله موارد زیر بستگی داشته باشد:

1.  محل بخیه ها: بخیه هایی که در داخل بینی قرار دارند ممکن است نسبت به بخیه های خارجی کمی دردناک تر باشند.
2.  تعداد بخیه ها: هر چه تعداد بخیه ها بیشتر باشد ، احتمال درد بیشتر است.
3. میزان حساسیت شما به درد: برخی از افراد نسبت به دیگران به درد حساس تر هستند.
4.  مهارت جراح: جراحان باتجربه تر می توانند بخیه ها را با ظرافت بیشتری بکشند و درد کمتری ایجاد کنند.

برای کاهش درد هنگام کشیدن بخیه ، جراح شما ممکن است از موارد زیر استفاده کند:

• بی حسی موضعی: این نوع بی حسی فقط ناحیه کوچکی را که بخیه ها در آن قرار دارند بی حس می کند.
•  تزریق استروئید: استروئیدها می توانند التهاب و درد را کاهش دهند.
•  بلوک عصبی: این نوع بی حسی عصب خاصی را که ناحیه بخیه را حس می کند ، بی حس می کند.
• پس از کشیدن بخیه ها ، می توانید با استفاده از داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن ، درد خود را کنترل کنید.

علائم باز شدن بخیه های بینی بعد از جراحی

اگر درست از بخیه های بینی بعد از عمل مراقبت نکنید ، ممکن است با جوش نخوردن بخیه ها و باز شدن آن ها روبرو شوید. از طریق علائم زیر می توانید متوجه شوید که بخیه های عمل بینی باز شده اند :

• خونریزی غیرطبیعی : یکی از بارزترین علائم باز شدن بخیه‌ های بینی ، خونریزی است. اگر خونریزی از حد معمول بیشتر شده یا به طور ناگهانی افزایش یابد ، می ‌تواند نشانه باز شدن بخیه‌ ها باشد. این خونریزی معمولاً با ترشحات قرمز رنگ همراه است.
• درد شدید و غیرمعمول : احساس درد شدید و غیرمعمول در ناحیه بینی ، خصوصاً اگر با گذشت زمان بیشتر شود ، می ‌تواند نشانه‌ای از باز شدن بخیه ‌های بینی باشد. این درد معمولاً با احساس سوزش و فشار همراه است.
• تغییر شکل ظاهری : مشاهده تغییر ناگهانی در شکل ظاهری بینی ، مانند نامتقارن شدن یا کج شدن نوک بینی ، می‌ تواند از علائم باز شدن بخیه ها باشد.
•  تورم غیرطبیعی : افزایش ناگهانی تورم در ناحیه بینی ، خصوصاً پس از کاهش اولیه تورم بعد از عمل ، نشان می دهد که در روند بهبود بخیه ها اختلالی ایجاد شده است. این تورم معمولاً با گرمی موضع همراه است.
•  عفونت و التهاب : قرمزی غیرعادی ، گرمی بیش از حد پوست و ترشحات چرکی می ‌تواند نشانه عفونت باشد که گاهی با باز شدن بخیه‌ های بینی ارتباط دارد.

عوارض باز شدن بخیه های عمل بینی

1. عفونت : به محض باز شدن بخیه های عمل بینی ، باکتری ها و عوامل بیماری زا راهی برای ورود به محل زخم ها را پیدا می کنند. در واقع زخم باز بستری است برای تجمع عواملی که باعث عفونت می شوند.
2. طولانی مدت شدن بهبودی : یکی دیگر از عوارض باز شدن بخیه های عمل بینی این است که روند بهبودشان را مختل کرده و طولانی تر می کند. وقتی بخیه های بینی باز می شوند ، زخم ها باید روند بهبودی را مجدد از سر بگیرند.
3. زخم عمیق : اگر بخیه های بینی بعد از عمل باز شوند ، احتمال دارد که محل برش ها به یک زخم عمیق تبدیل شود. در این شرایط برای رفع این عارضه باید به پزشک مراجعه کنید تا بستن زخم انجام شود.
4. عدم تقارن یا مشکلات ساختاری : اگر بخیه های بعد از عمل در یک سمت بینی با در یکی از نقاط اصلی دچار پارگی شوند ، می توان منجر به ایجاد تغییرات ظاهری شود. حتی امکان دارد غضروف ها جا به جا شوند و در برخی موارد ساختمان داخلی بینی هم دچار بی نظمی شود.
5. برجسته شدن اسکار : زمانی که بخیه بینی باز شود و زخم ها به طور غیر یکسان روند بهبودی را پیش ببرند ، احتمال داد که اسکار برجسته ای در محل بخیه ها تشکیل شود.

چگونه جای بخیه عمل بینی را از بین ببریم؟

برای بهبود زخم و درمان جای بخیه های عمل بینی به مراقبت هایی نیاز داریم که در ادامه به مهم ترین آن ها اشاره شده :

مراقبت از زخم:

1.  بخیه ها را طبق دستور جراح خود تمیز و خشک نگه دارید. از دست زدن یا خاراندن محل زخم خودداری کنید.
2.  از پماد آنتی بیوتیک موضعی یا ژل سیلیکون طبق دستور استفاده کنید. این محصولات می توانند به بهبود روند زخم شدن و کاهش ظاهر جای زخم کمک کنند.
3.  از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کنید یا از کرم ضد آفتاب با SPF بالا استفاده کنید. نور خورشید می تواند باعث تیره شدن جای زخم شود.
4.  از یک رژیم غذایی سالم و متعادل پیروی کنید و مایعات زیادی بنوشید. این امر به بدن شما کمک می کند تا مواد مغذی لازم برای ترمیم پوست را تامین کند.

درمان های موضعی:

1.  ژل ها و کرم های ضد اسکار: این محصولات حاوی ترکیباتی هستند که می توانند به صاف شدن و روشن شدن جای زخم کمک کنند.
2. رتینوئیدها: این داروها می توانند به تحریک تولید کلاژن و الاستین کمک کنند که می تواند به بهبود ظاهر جای زخم کمک کند.
3.  ویتامین C: ویتامین C یک آنتی اکسیدان است که می تواند به کاهش التهاب و بهبود روند زخم شدن کمک کند.